Begeleiding van ouders/leerkrachten en kinderen met AUTISME

“Niet nu, even geduld, geef tijd om af te ronden, om de vraag een plekje te geven. Wacht even en spreek een duidelijk tijdstip af. En ja hoor, ze doet het, het moest even een plekje krijgen in haar schema. Niet nu, meteen, onmiddellijk."

Gevangen in contextblindheid en rigiditeit, vastgeankerd in een moment van “jullie verstaan me niet, niemand verstaat mij”, gaat ieder zijn weg, of loeien de conflicten op.

Hoe ga je hiermee om, hoe buffer je conflicten op een gezonde manier, hoe kom je tot verbinding en beweging? Leer doorhebben wanneer de context, planning, voorspelbaarheid niet duidelijk is. Wanneer jij op dit moment net te veel verwacht, en je kind even tijd nodig heeft om je vraag te laten zakken, en uit te voeren.

Hoe breng je duidelijkheid, rust, voorspelbaarheid, en laat je op een rustig tempo de twijfels en onzekerheden die zo door dat hoofd vliegen zachtjes verdwijnen?

Het is niet altijd gemakkelijk, maar geeft zoveel voldoening, vreugde, en connectie als je je kind leert lezen, leert verstaan in welke blinde vlek hij even vastzit, en er samen met je kind uitkomt.

Wat voor ons heel simpel lijkt, vraagt van hen heel veel. Hoe leer je alert zijn voor die signalen, anticiperen en handelen. Hoe kan je een voorspelbare, duidelijke wereld creëren voor je kind, zonder dat je de regie over het geheel verliest.

Hoe kan je het soms moeilijke van ASS binnen een gezin, ombuigen tot een grotere verbondenheid, connectie, een speciale aparte band waar er begrip is voor ieders noden, zonder dat andere kinderen gebukt gaan onder de druk die het soms meebrengt?

Ook op school loopt het soms moeilijk. Rapport evaluatie: “meer studeren, meer herhalen, ….” Maar ik studeer toch, ik doe mijn best. Heb je dan niet door dat ik dat ene woord in de vraag niet versta, niets durf vragen, en hierdoor even vastzit, vast aan dat woord. Het antwoord op de vraag blijft leeg. Ik kan het, maar ik snap de vraag niet, dat ene woord niet, maar niemand heeft mij door. Leerkrachten reageren kort, ik geraak gefrusteerd, en uiteindelijk kap ik ermee, ik kruip weg, weg in mijn wereld vol frustraties. In mijn hoofd kan ik het, maar ik krijg het niet op papier, ik ben niet dom! Ik durf niets zeggen, leerkrachten zijn ontgoocheld, ouders zijn ontgoocheld, en ik, ik verlies beetje bij beetje mijn geloof in mezelf.

Kinderen met autisme willen alles doorgaans heel goed doen, voldoen aan de verwachtingen, maar lopen tegen hun eigen grenzen op. Hierdoor ontstaat dikwijls een gevoel van ik kan het niet, het is niet goed, …. . Ook worden ze soms opgeslorpt in het willen voldoen van het verwachtingspatroon van anderen. Als dit niet lukt ontstaat druk, druk en nog eens druk. Tot het over hun grenzen gaan overgaat in stilvallen of ontploffen. Leer je kind dat het niet aan alles en iedereen moet voldoen, en ook eens nee mag zeggen, of aangeven dat dit zijn grens is. Nee zeggen, is hier een ja zeggen tegen jezelf, het is oké, het mag, dit is mijn grens. Dit neemt druk weg, dus ook conflicten te wijten aan het gevoel niet goed genoeg te zijn, of te voldoen, weg.

Doelgroep

• Ouders met kinderen met autisme die hun kind beter willen verstaan, minder conflicten met hun kind willen, de leefwereld van het kind in connectie brengen met hun leefwereld. Leren hoe en wanneer ze context kunnen verduidelijken. Hoe, wat, wanneer handelen om beide werelden dichter bij elkaar te brengen. Niet elk in zijn wereld, met zijn verdriet, onbegrip en eenzaamheid, of boosheid, maar samen.

  Toegepast op de setting van jouw gezin, de situaties die zich in jouw gezin voordoen, en wat voor jullie werkt, geef ik jullie handvaten en inzicht, en leer ik jullie hiermee aan de slag gaan. Verandering in gedrag, geeft beweging, vanuit beweging komt reactie en actie, wat weer verandering, beweging, en connectie geeft.

• Leerkrachten die de wereld van het kind beter willen verstaan. En door een bepaalde vorm van communicatie, inzicht, structuur en contextkadering kinderen tot een gemotiveerde, interactieve houding kunnen leiden met positieve resultaten.

Neem contact op

Er is een groepje jongeren die ik in het bijzonder een warm hart toedraag, en heel veel respect voor heb. Dit zijn jongeren die ergens voelen dat ze een beetje anders zijn, soms willen zijn als anderen, maar eigenlijk het liefst zichzelf zijn. Maar voor hen is dit moeilijk, en soms een harde weg, met veel traantjes en frustraties. Ik vind het zo fijn om hun wereld te begrijpen, en hun talenten, doorzetting, inzichten te ontdekken, en een brug te vormen. Gewoon kijken, luisteren, aanvaarden, begrip en respect opbrengen, hun context leren lezen in plaats van de onze, het vormt zo een mooie band. Ze verdienen zoveel respect voor wat ze verwezenlijken in een wereld waar ze soms niet begrepen worden, en keer op keer weer opstaan en doorgaan. Ik vind het fijn samen met hen op pad te gaan.